Half way there
Door: Moi
Blijf op de hoogte en volg Deon
12 November 2014 | Australië, Sydney
In mijn vorige blog zat een lichte negatieve ondertoon over Australie. Misschien merkte je het. En ja ik was een klein beetje teleurgesteld. Ik had het gevoel dat ik niet met open armen was ontvangen door Australië. Misschien was het ook de klap van de overgang vanuit Indonesië, omdat ik in vele manieren flink er op achteruit ging. Inmiddels heb ik mijn draai aardig gevonden en heb ik door de zure appel heen gebeten. Dit komt voornamelijk omdat ik hele toffe mensen heb leren kennen, waar ik mooie avonturen mee heb beleefd. Sommige zijn zeker weten blijvers waar ik mee ga proberen in contact te blijven. Toch altijd mooie vakantie adresjes ;)
Ik ga even een klein stukje terug in tijd want ik heb een tour naar de whitsundays gedaan en een tour naar Fraser Island. Dit zijn echt twee fantastische plekken die uniek zijn in de wereld en twee dikke highlights van mijn reis. Whitsundays is een eilanden groep vrij dichtbij Airlie Beach, een klein stadje bestaande uit vrijwel 1 straat en de allerfijnste lagoon (openbaar zwembad) ever. Verder vrij saai, maar je kan het er makkelijk een paar dagen uithouden. In dit plaatsje heb ik al mijn tours in één keer geboekt. Dit is beter omdat je dan weer kortingen krijgt op accommodatie, extra faciliteiten en zelfs gratis tours. Nadeel is wel dat alles vaststaat en je dus niet echt flexibel bent. Ik had geluk met het boeken van mijn tour naar de whitsundays, want er was namelijk een annulering op een boot of beter gezegd catamaran en er was niet zoveel beschikbaar meer. Op deze kan je slapen op het dek, in plaats van met ze 6en/8en opgekruld te liggen in één van de kabines. Ook was het geen boozecruise waar het 24/7 party is, wat nou ook niet echt mijn voorkeur had. De tour was 2 nachten en 2 dagen en alles was inclusief (behalve alcohol) en in totaal waren we met 24 man. Er zaten lekker veel Engelsen aan boord, die toch altijd net even wat makkelijker voor wat sfeer zorgen dan andere nationaliteiten. Toch was de eerste avond vrij rustig. De tweede dag stond in het teken van de parelwitte stranden van de whitsundays. Dit is het allerfijnste en witste zand ter wereld! Het knispert als sneeuw als je er over loopt en men zegt dat je er zelfs je tanden mee kan schoonpoetsen van koffievlekken. Als je dit zand meeneemt staat daar een boete tegenover, wat op hetzelfde neerkomt als het stelen van een koalajong. Just so you know. Doordat het zo wit is, dwingen je ogen je om ze dicht te knijpen. Ik kon het met een paar Engelse chicks goed vinden die zichzelf de photosluts noemden. My kind of people. Elke plek en iedere pose heeft denk ik wel de revue gepasseerd. We hebben niet alleen maar door een scherm gekeken, want deze natuurlijke schoonheid moet je vooral met je eigen ogen aanschouwen. Het is namelijk echt onwijs mooi.
Na een paar uur werden we opgehaald en vertrokken we naar de tweede plek waar we gingen snorkelen. Hiervoor moesten we een stingersuit aan, in het geval er kwallen waren. Die waren er niet gelukkig. In deze baai zwom een speciale vis, genaamd George. Deze vis is een meter lang en je kan hem zelfs aaien (wat heel vreemd en tegelijkertijd heel fijn aanvoelt). George heeft een hele grote knobbel op zijn voorhoofd en is blauw met geel. Je moet hier echt je best doen om vissen niet aan te raken, zo veel en zo dicht zwemmen ze op je. Prachtig stukje, maar best wel veel dood koraal helaas...
Nadat we weer allemaal op de boot waren, begonnen de spelletjes hun intrede te doen. Iedereen weet dat ik van spelletjes hou dus ik was in mijn element. We waren met een grote groep dus op een gegeven moment stelde ik voor om het spel weerwolven te spelen. Dit is een tactisch verbaal spel wat je met een grote groep moet spelen, oftewel de perfecte gelegenheid. Weinig mensen kende het spel, maar na 1x spelen was iedereen verslaafd. Dit speelde we eigenlijk door tot diep in de nacht. De volgende en laatste dag zijn we naar nog een plek gevaren waar echt prachtig koraal was en vrijwel geheel in tact was. Ook fijn om te zien dat het toch niet overal aan het sterven is. Na deze onderwater aanschouwing begon onze terugreis en voor we het doorhadden lag de Tongarra terug in de haven van Airlie Beach en gingen we terug naar het hostel.
Diezelfde avond ging het dak eraf en alle remmen los. Er werd een groot feest gehouden in een bar/dancing. Uiteraard vooraf indrinken wat er toe leidde dat vrijwel iedereen lam was. Van de ene naar de andere kroeg. Een klein drama tussen de twee photosluts daar gelaten die elkaar uit het oog waren verloren, was het een zeer vermakelijke avond die ervoor zorgde dat we er om 05.00 in lagen. Om 10.00 moest ik uitchecken. Genieten. Ik had geen kater wonder boven wonder, maar had mij wel eens beter gevoeld. Pas s'avonds vertrok de bus, dus na een dag in de lagoon te hebben gelegen, heb ik mij naar de greyhoundbus gesleept die ons 14 uur lang zou vervoeren. Eigenlijk was het een hele 'verstandige' keuze om keihard te stappen vlak voor deze busreis. Ik ben heel slecht in slapen in bussen en vliegtuigen, maar nu viel ik vrij snel in een coma waaruit ik een paar keer ontwaakte door een vreemde houding, maar verder prima 14 uur overbrugt.
De bus stopte precies tegenover mijn hostel in Rainbow Beach, dus ver met mijn tassen hoefde ik niet te lopen. Want dat is ook een ding. Zoals ik al vertelde is alles duur in Australië, dus waar je het meest op kan bezuinigen is; eten. Dit betekent dat je met je boodschappen moet sjouwen. In Hostels kan je koken of zij hebben vaak deals voor 10 dollar. Dan krijg je altijd iets vettigs als maaltijd en een drankje, maar het aller goedkoopste is toch zelf koken.
Anyway ik was vergeten dat ik die dag meteen een gratis tour had namelijk: de turtle tour. Bij aankomst werd mij verteld dat ze overbooked waren en dat ik een gratis upgrade kreeg om met dolfijnen te kayakken. Nou dat vond ik heulemaal niet erg. Dus daar ging ik dan, al cruisende over de stranden van Rainbow Beach met zandduinen van wel 20 meter hoog naast mij over de gehele kust. Aan het einde vertrokken we met de kayak. Het was best koud die dag en de dolfijnen hadden er geen zin in wat zorgde voor een gespannen sfeer. Pas in de laatste 15 min kwam er opeens een groepje voorbij met een baby dolfijntje. Zo lief. Was het toch nog de moeite waard! En wat beweging eindelijk, want dat doe je bijna niet. Mijn conditie holt achteruit en volgens mij ben ik aan het aankomen zelfs. Je loopt veel en af een toe moet je inspanning leveren, maar dat is niet dezelfde inspanning als dat je naar de sportschool gaat.
Na de hele whitsundays en de party avond ging ik relatief vroeg naar bed om mij klaar te stomen voor fraser island.
Fraser island dus. Man o man, dat was mij een avontuur. Het begon allemaal met dat we werden gewaarschuwd dat letterlijk achter iedere hoek de dood op ons wachtte. Er zijn vele gevaren op dit eiland om te beginnen het zand waar je doorheen rijd. Dit is heel erg mul en vergt veel stuurwerk, want je kan over de kop slaan. Dan zijn er de dingo's, kwallen, haaien, spinnen en slangen die overal kunnen zitten. Wij verbleven op een camping, gelukkig met een elektronisch geladen hek er omheen. Tot slot zijn er nog de messcherpe rotsen en kliffen, die je vakantie niet echt doen voorspoedigen mocht je hierover uitglijden.
Anyway we werden gelijk in het diepe gegooid en moesten gelijk de mulle stranden van fraser island trotseren. Het is een heel langwerpig eiland en alle sights bevinden zich in het midden. Bij de eerste stop mochten we meteen een aardige hike doen van 45 min. Dan heb je gelukkig wel wat. Je komt uit op een soort woestijn, met allemaal zandduinen. Als je over de laatste rug loopt doemt daar als een fata morgana opeens een groen meer op met een jungle erachter. Het eiland bestaat volledig uit zand en is daarom uniek dat er hele bossen op groeien en meren te vinden zijn. Na hier een paar uur te hebben vertoefd begon onze weg naar de camping, met nog een kleine tussenstop bij een schipwrak. Eten hebben we gekregen, maar moesten we zelf klaarmaken. Eenmaal dat achter de rug te hebben gehad, begon de eerste avond. Wij waren de groep die de minste alcohol hadden meegenomen, en ja daar hadden we na 1 avond al spijt van. Ook hier had ik weerwolven geïntroduceerd, maar het sloeg niet zo aan als bij de whitsundays tour.
Net iets te laat naar bed gegaan, maar gelukkig werd ik wederom katerloos wakker en vertrokken we naar de champagnepools, wat een veel te mooie naam is voor wat het is. Hier kan je alleen met laag tij komen en dan ontstaan er verschillende 'baden'. Eigenlijk enige tegenvaller. Vervolgens gingen we naar eli creek. Dit was mijn favoriet. Er stroomt een paar meter breed stroompje, naar de zee toe. Dit water doet er 100 jaar over om daar te komen en ik kan je vertellen het is ijskoud. Je kan het ook drinken omdat het zo puur is. Er zit een aardige stroming in die je helemaal meeneemt naar het einde. Beetje een wild waterbaan, zonder het woord wild. Die avond gingen alle drankreserves er doorheen (en was er zelfs nog bijgekocht). Spellen werden gespeeld, voetjes van de vloer en af en toe zelfs een diep gesprek bij het kampvuur. Onder begeleiding zijn we ook nog even het strand opgegaan, waar we een wilde dingo nog zagen. Heel vreemd, want het lijkt gewoon echt net een hond. Alleen deze bijt je nek open. Ja het was een geslaagde avond, mijn ochtend wat minder. Want ik had nog minder geslapen nu dan de nacht ervoor. Onze terugweg stond voor de boeg en deze verliep alles behalve voorspoedig. Iemand was zijn camera ergens vergeten, er raakte iemand oververhit, verschillende auto's kwamen vast te zitten en een mega gevaarlijke slang op de weg. Dus toen we eenmaal terug in het hostel waren gingen we meteen naar... Nee we gingen niet naar bed, wel deden we het iets rustiger aan dan we op Fraser deden.
Inmiddels zit ik opnieuw in de bus, waar ik wederom 14 uur lang pure genot ga ondervinden. Rampenstampers vol met mensen die allemaal net als ik naar Sydney vertrekken. Volgende blog geef ik nog een een kleine recap van wat ik deed in surfers paradise en Byron Bay, want deze is alweer veeeeel te lang. Half way there
Mijn reis is bijna op de helt en toevallig ben ik ook over de helft van Australië. Wat een toeval. Uiteraard hoor ik ook graag van jullie of er bijzonderheden hebben plaatsgevonden, of wat jullie van mijn blogs vinden en of jullie nog tips hebben voor Sydney en Melbourne!
Bis schnell (ZO-VEEL Duitsers hier)
Ik ga even een klein stukje terug in tijd want ik heb een tour naar de whitsundays gedaan en een tour naar Fraser Island. Dit zijn echt twee fantastische plekken die uniek zijn in de wereld en twee dikke highlights van mijn reis. Whitsundays is een eilanden groep vrij dichtbij Airlie Beach, een klein stadje bestaande uit vrijwel 1 straat en de allerfijnste lagoon (openbaar zwembad) ever. Verder vrij saai, maar je kan het er makkelijk een paar dagen uithouden. In dit plaatsje heb ik al mijn tours in één keer geboekt. Dit is beter omdat je dan weer kortingen krijgt op accommodatie, extra faciliteiten en zelfs gratis tours. Nadeel is wel dat alles vaststaat en je dus niet echt flexibel bent. Ik had geluk met het boeken van mijn tour naar de whitsundays, want er was namelijk een annulering op een boot of beter gezegd catamaran en er was niet zoveel beschikbaar meer. Op deze kan je slapen op het dek, in plaats van met ze 6en/8en opgekruld te liggen in één van de kabines. Ook was het geen boozecruise waar het 24/7 party is, wat nou ook niet echt mijn voorkeur had. De tour was 2 nachten en 2 dagen en alles was inclusief (behalve alcohol) en in totaal waren we met 24 man. Er zaten lekker veel Engelsen aan boord, die toch altijd net even wat makkelijker voor wat sfeer zorgen dan andere nationaliteiten. Toch was de eerste avond vrij rustig. De tweede dag stond in het teken van de parelwitte stranden van de whitsundays. Dit is het allerfijnste en witste zand ter wereld! Het knispert als sneeuw als je er over loopt en men zegt dat je er zelfs je tanden mee kan schoonpoetsen van koffievlekken. Als je dit zand meeneemt staat daar een boete tegenover, wat op hetzelfde neerkomt als het stelen van een koalajong. Just so you know. Doordat het zo wit is, dwingen je ogen je om ze dicht te knijpen. Ik kon het met een paar Engelse chicks goed vinden die zichzelf de photosluts noemden. My kind of people. Elke plek en iedere pose heeft denk ik wel de revue gepasseerd. We hebben niet alleen maar door een scherm gekeken, want deze natuurlijke schoonheid moet je vooral met je eigen ogen aanschouwen. Het is namelijk echt onwijs mooi.
Na een paar uur werden we opgehaald en vertrokken we naar de tweede plek waar we gingen snorkelen. Hiervoor moesten we een stingersuit aan, in het geval er kwallen waren. Die waren er niet gelukkig. In deze baai zwom een speciale vis, genaamd George. Deze vis is een meter lang en je kan hem zelfs aaien (wat heel vreemd en tegelijkertijd heel fijn aanvoelt). George heeft een hele grote knobbel op zijn voorhoofd en is blauw met geel. Je moet hier echt je best doen om vissen niet aan te raken, zo veel en zo dicht zwemmen ze op je. Prachtig stukje, maar best wel veel dood koraal helaas...
Nadat we weer allemaal op de boot waren, begonnen de spelletjes hun intrede te doen. Iedereen weet dat ik van spelletjes hou dus ik was in mijn element. We waren met een grote groep dus op een gegeven moment stelde ik voor om het spel weerwolven te spelen. Dit is een tactisch verbaal spel wat je met een grote groep moet spelen, oftewel de perfecte gelegenheid. Weinig mensen kende het spel, maar na 1x spelen was iedereen verslaafd. Dit speelde we eigenlijk door tot diep in de nacht. De volgende en laatste dag zijn we naar nog een plek gevaren waar echt prachtig koraal was en vrijwel geheel in tact was. Ook fijn om te zien dat het toch niet overal aan het sterven is. Na deze onderwater aanschouwing begon onze terugreis en voor we het doorhadden lag de Tongarra terug in de haven van Airlie Beach en gingen we terug naar het hostel.
Diezelfde avond ging het dak eraf en alle remmen los. Er werd een groot feest gehouden in een bar/dancing. Uiteraard vooraf indrinken wat er toe leidde dat vrijwel iedereen lam was. Van de ene naar de andere kroeg. Een klein drama tussen de twee photosluts daar gelaten die elkaar uit het oog waren verloren, was het een zeer vermakelijke avond die ervoor zorgde dat we er om 05.00 in lagen. Om 10.00 moest ik uitchecken. Genieten. Ik had geen kater wonder boven wonder, maar had mij wel eens beter gevoeld. Pas s'avonds vertrok de bus, dus na een dag in de lagoon te hebben gelegen, heb ik mij naar de greyhoundbus gesleept die ons 14 uur lang zou vervoeren. Eigenlijk was het een hele 'verstandige' keuze om keihard te stappen vlak voor deze busreis. Ik ben heel slecht in slapen in bussen en vliegtuigen, maar nu viel ik vrij snel in een coma waaruit ik een paar keer ontwaakte door een vreemde houding, maar verder prima 14 uur overbrugt.
De bus stopte precies tegenover mijn hostel in Rainbow Beach, dus ver met mijn tassen hoefde ik niet te lopen. Want dat is ook een ding. Zoals ik al vertelde is alles duur in Australië, dus waar je het meest op kan bezuinigen is; eten. Dit betekent dat je met je boodschappen moet sjouwen. In Hostels kan je koken of zij hebben vaak deals voor 10 dollar. Dan krijg je altijd iets vettigs als maaltijd en een drankje, maar het aller goedkoopste is toch zelf koken.
Anyway ik was vergeten dat ik die dag meteen een gratis tour had namelijk: de turtle tour. Bij aankomst werd mij verteld dat ze overbooked waren en dat ik een gratis upgrade kreeg om met dolfijnen te kayakken. Nou dat vond ik heulemaal niet erg. Dus daar ging ik dan, al cruisende over de stranden van Rainbow Beach met zandduinen van wel 20 meter hoog naast mij over de gehele kust. Aan het einde vertrokken we met de kayak. Het was best koud die dag en de dolfijnen hadden er geen zin in wat zorgde voor een gespannen sfeer. Pas in de laatste 15 min kwam er opeens een groepje voorbij met een baby dolfijntje. Zo lief. Was het toch nog de moeite waard! En wat beweging eindelijk, want dat doe je bijna niet. Mijn conditie holt achteruit en volgens mij ben ik aan het aankomen zelfs. Je loopt veel en af een toe moet je inspanning leveren, maar dat is niet dezelfde inspanning als dat je naar de sportschool gaat.
Na de hele whitsundays en de party avond ging ik relatief vroeg naar bed om mij klaar te stomen voor fraser island.
Fraser island dus. Man o man, dat was mij een avontuur. Het begon allemaal met dat we werden gewaarschuwd dat letterlijk achter iedere hoek de dood op ons wachtte. Er zijn vele gevaren op dit eiland om te beginnen het zand waar je doorheen rijd. Dit is heel erg mul en vergt veel stuurwerk, want je kan over de kop slaan. Dan zijn er de dingo's, kwallen, haaien, spinnen en slangen die overal kunnen zitten. Wij verbleven op een camping, gelukkig met een elektronisch geladen hek er omheen. Tot slot zijn er nog de messcherpe rotsen en kliffen, die je vakantie niet echt doen voorspoedigen mocht je hierover uitglijden.
Anyway we werden gelijk in het diepe gegooid en moesten gelijk de mulle stranden van fraser island trotseren. Het is een heel langwerpig eiland en alle sights bevinden zich in het midden. Bij de eerste stop mochten we meteen een aardige hike doen van 45 min. Dan heb je gelukkig wel wat. Je komt uit op een soort woestijn, met allemaal zandduinen. Als je over de laatste rug loopt doemt daar als een fata morgana opeens een groen meer op met een jungle erachter. Het eiland bestaat volledig uit zand en is daarom uniek dat er hele bossen op groeien en meren te vinden zijn. Na hier een paar uur te hebben vertoefd begon onze weg naar de camping, met nog een kleine tussenstop bij een schipwrak. Eten hebben we gekregen, maar moesten we zelf klaarmaken. Eenmaal dat achter de rug te hebben gehad, begon de eerste avond. Wij waren de groep die de minste alcohol hadden meegenomen, en ja daar hadden we na 1 avond al spijt van. Ook hier had ik weerwolven geïntroduceerd, maar het sloeg niet zo aan als bij de whitsundays tour.
Net iets te laat naar bed gegaan, maar gelukkig werd ik wederom katerloos wakker en vertrokken we naar de champagnepools, wat een veel te mooie naam is voor wat het is. Hier kan je alleen met laag tij komen en dan ontstaan er verschillende 'baden'. Eigenlijk enige tegenvaller. Vervolgens gingen we naar eli creek. Dit was mijn favoriet. Er stroomt een paar meter breed stroompje, naar de zee toe. Dit water doet er 100 jaar over om daar te komen en ik kan je vertellen het is ijskoud. Je kan het ook drinken omdat het zo puur is. Er zit een aardige stroming in die je helemaal meeneemt naar het einde. Beetje een wild waterbaan, zonder het woord wild. Die avond gingen alle drankreserves er doorheen (en was er zelfs nog bijgekocht). Spellen werden gespeeld, voetjes van de vloer en af en toe zelfs een diep gesprek bij het kampvuur. Onder begeleiding zijn we ook nog even het strand opgegaan, waar we een wilde dingo nog zagen. Heel vreemd, want het lijkt gewoon echt net een hond. Alleen deze bijt je nek open. Ja het was een geslaagde avond, mijn ochtend wat minder. Want ik had nog minder geslapen nu dan de nacht ervoor. Onze terugweg stond voor de boeg en deze verliep alles behalve voorspoedig. Iemand was zijn camera ergens vergeten, er raakte iemand oververhit, verschillende auto's kwamen vast te zitten en een mega gevaarlijke slang op de weg. Dus toen we eenmaal terug in het hostel waren gingen we meteen naar... Nee we gingen niet naar bed, wel deden we het iets rustiger aan dan we op Fraser deden.
Inmiddels zit ik opnieuw in de bus, waar ik wederom 14 uur lang pure genot ga ondervinden. Rampenstampers vol met mensen die allemaal net als ik naar Sydney vertrekken. Volgende blog geef ik nog een een kleine recap van wat ik deed in surfers paradise en Byron Bay, want deze is alweer veeeeel te lang. Half way there
Mijn reis is bijna op de helt en toevallig ben ik ook over de helft van Australië. Wat een toeval. Uiteraard hoor ik ook graag van jullie of er bijzonderheden hebben plaatsgevonden, of wat jullie van mijn blogs vinden en of jullie nog tips hebben voor Sydney en Melbourne!
Bis schnell (ZO-VEEL Duitsers hier)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
