Niets hoeft, alles mag

Daar was ik weer!

Nu vanuit Bali! Wat een heerlijk eiland is dit, kon ik dat ook maar zeggen over de reis er naar toe. Ik zou om 04.00 worden opgehaald (vroegste mogelijkheid) vanaf mijn guesthouse in BKK met de gedachte dat ik dan wel mijn vlucht van 06.15 zou halen. Pas om 04.25 stond er ineens een vrij dik Thais gastje naar binnen te roepen. Ik was al een paar keer naar de receptie gelopen of zij konden bellen waar ze bleven dus ik liep meteen op hem af. Zoals je je kan voorstellen was ik al enige peentjes aan het zweten. Ik moest bij dit gastje met mijn backpack, camera en rugzak achterop bij hem op de scooter stappen. De scooter ja. Gelukkig bracht hij mij maar 500m verder waar weer iets later een busje aangescheurd kwam. De buschauffeur zweette nog meer peentjes dan ik, dus hij zag de ernst van de situatie in. Hij voelde mijn drakenadem en die van mijn medepassagiers in zijn nek hijgen dus hij planket the goed door. Ik denk dat ik nog nooit een Aziaat zo'n haast heb zien hebben. In plaats van het uur wat het normaal gesproken duurde scheurde hij ons er binnen een half uur naar toe. Ik ben vervolgens mijn bagage gaan inchecken nog redelijk relaxt, maar moest wel gelijk naar de gate lopen die al bijna sloot.
4 uur later zag ik de bergen en vulkanen die omhelst werden door wolken en waardoor je alleen maar de punten zag. Prachtig om te zien. De douane is zeer streng en je moet een ticket naar een volgende bestemming al hebben als bewijs dat je het land binnen een maand gaat verlaten. Dit had ik gelukkig. Daarna kreeg ik een welkomst committee van 30 taxichauffeurs die allemaal wilde dat ik met hun mee zou rijden. Eentje was zo volhardend en bleef de gehele tijd naast mij lopen totdat ik zwichtte. Na enige onderhandeling heb ik er de helft van af weten te lullen en hij kon mij meteen naar Ubud brengen waar Lynn zat. Lynn ken ik van Amfi en die was daar toevallig al. Ubud stond op mijn lijstje om op te zoeken, dus gelijk 2 vliegen in èèn klap.
Ubud is echt ontzettend relaxt, er is veel te doen van dansshows tot schaduwpoppenspel tot (what else) tempels. De tempels in Thailand vind ik vele malen mooier dan die in Indonesië. Hier worden geen kleuren toegepast, dus alles ziet er hetzelfde uit en bij vrijwel alle tempels is er gelimiteerde toegang. Alleen met beelden en muren onderscheiden ze zich (naar mijn idee). In Ubud heb ik het met gemak 5 dagen uitgehouden en zou daar nog wel langer kunnen blijven. Ik sprak een Uruguayaanse vrouw en die was er al een aantal maanden! Dat hoefde voor mij ook weer niet.
Het leukste in Ubud was toch wel Monkey Forest. Hier zit een enorme makaken populatie met daarbij verschillende tempels. Prachtig om te zien, maar de apen stelen de show. Zodra er een banaan in zicht is komen ze met ze allen op je af, klimmen in en op je en als ze een kans hebben graaien ze ook nog je tas leeg. Helaas wel zeer toeristisch en de apen weten dat ook heel goed.
Lynn had haar eigen planning en ik deed mijn ding wat heel fijn was. We zagen elkaar vooral s'avonds onder het genot van een hapje en een drankje. Er was ook een Canadese jongen die verbleef bij onze homestay genaamd Jon. Hij was echt heel grappig en Lynn en ik namen hem een paar keer mee s'avonds. We hebben meerdere keren om hem moeten lachen om hoe hij eruit ziet en hoe hij deed. Hij droeg bijv. aladdin broeken, was bezeten van hoelahoepen en ging soms tijdens het drinken zich even afzonderen om in het gras te liggen. Ik heb een hele fietsroute met hem gedaan van iets van 15KM op stijle bergachtige wegen. Leek wel alsof we de tour de France aan het doen waren. NL voorop natuurlijk;). We waren naar de vogels van Patulu op zoek, maar hebben die helaas niet kunnen vinden en het werd donker. De tocht naar beneden was wel heerlijk. Speaking of fietsen, ook in Bali doken ineens Nathalie en Thomas op! Zij hadden zulk slecht weer in Thailand dat ze ervoor kozen om naar Bali te gaan en dus mij weer te zien :) haha en net als in BKK hebben we wederom een fietstour gedaan. Dit keer door de rijstvelden en koffieplantages en tijdens een stop de duurste koffie ter wereld gedronken. Die wordt speciaal uit de stront van de luwak gehaald waarna het wordt bewerkt totdat het voor je in je kopje staat.
Inmiddels zit ik in het bergdorpje Munduk. Hier kon ik vanaf ubud heen door middel van een tour waar we verschillende tempels bezochten, naar het strand van Lovina zijn gegaan en naar een hotspring (waar ik mijzelf even in ben in wezen dompelen tussen alleen maar Indonesiërs die zich allemaal wasten). Je moet het zien als een soort zwembad.
Het eindstation was Munduk daar wilde ik blijven, want dit schijnt een mooi stukje te zijn met weinig toeristen. En inderdaad vrij weinig toeristen. Het is een bergdorpje met overal waar je gaat prachtig uitzicht hebt. Het is ontzettend klein dus ik blijf er maar 2 nachten en dan naar seminyak. Na alle verhalen (zowel goed als slecht) ben ik benieuwd hoe het daar is. Ik merk toch wel dat plekken waar meer te doen is en meer mensen zijn mij aanspreken.
Munduk is prachtig en heb een hele toffe trekking by myself gedaan. Ik had een kaartje gekregen van een man in wiens restaurant ik aan het eten was en die zei dat ik het makkelijk zelf kon doen. Hij maakte het iets makkelijker dan het was, want ik raakte meerdere keren verdwaald. Op zich vond ik het wel grappig en vond dat niet erg. Ik had mijn muziekje op en had een leuke omgeving om naar te kijken. Volgens mij zag ik hierdoor een veel leuker stuk en door het verschillende keren te vragen kwam ik uiteindelijk terecht waar ik moest zijn. De trekking begon door verschillende plantages en ging langs 2 watervallen (en ik dus door de jungle). Voor de rest is het vrij stilletjes in Munduk, lees saai. Het is 1straat met aan weerszijde huizen/kraampjes/eetgelegenheden. Er is niet eens een bar, alleen maar restaurants en als het hier donker is, is het ook echt donker (vrijwel geen verlichting). Seminyak is ongeveer het tegenovergestelde, wat vooral heel veel party party is. Hier ga ik nu naar toe. Je kunt het beetje zien als rimini voor Australiërs. Kuta is (naar het schijnt nog een stapje erger) en moet je zien als Salou/chersonisos. Misschien dat canggu de gulden middenweg voor mij is. Dit wordt mijn bestemming na Seminyak, maar dat horen jullie de volgende keer wel!

Cheers!!!

(Ps. Dit is een beter formaatje blog nietwaar?)