Andere Koek

Ik snap wel waarom al die Australiërs naar Bali vertrekken. Voor hun is het 'om de hoek', vele malen goedkoper en biedt het dezelfde faciliteiten als in Australië zelf. Toch is het een wereld van verschil als je de twee vergelijkt.
Met maar 4 uurtjes vliegen en een anderhalf uur extra tijdsverschil, zet ik voet op Australische bodem. Mijn lang gekoesterde droom werd eindelijk werkelijkheid. Met de shuttle werd ik vrijwel voor de deur van het hostel afgezet. Je leest het goed mijn eerste hostel ervaring is aangebroken. Na in Indonesië als een koning te hebben geleefd moet ik nu 4x zoveel betalen, mijn eigen bed opmaken, zelf koken&afwassen en met meestal 5 à 7 anderen op een kamer slapen. Welcome to Australia! Gelukkig heb ik mij hier 1,5 maand mentaal op kunnen voorbereiden. Mij is verteld dat alles duur is, maar het is niet duur het is knetterduur. Boodschappen, tours, dorms, alcohol ALLES IS DUUR.
Darwin of Dáááárwin zoals de Australiërs het zelf zeggen had ik heel anders ingeschat. Ik dacht dat het een levendige, mooie, paradijselijke stad zou zijn. Maar neen dat is het niet. Het is het is een blokkendorp, met veel verstoten dronken Aboriginals, droge vlaktes en stranden waar niemand is omdat je er niet kan zwemmen. Er is èèn grote weg waar de meeste restaurants, winkels, bars en hostels aan zitten. Zo ziet het gros van de steden eruit. Als blokkendozen die heel systematisch zijn geplaatst wat ze dus heel overzichtelijk maakt. Door de 'jonge' aard van deze steden hangt er vrij weinig sfeer, heeft het weinig cultuur en heb ik veel moeite met het maken van foto's omdat het geen mooie steden zijn (tot nu toe).
In Darwin, of beter gezegd naast Darwin, liggen prachtige National Parcs. Ik ben zelf met een tour naar Litchfield geweest voor een dag naar watervallen, natural Spa en de afsluiter van die dag was de Crocs jumping ride. Hier werden stukken vlees boven de rivier gehangen met hengels waar de krokodillen vanuit het water naar toe springen. Dit zijn beesten van 5/7m, happend uit het water. Best heftig. Eigenlijk wilde ik naar Kakadu park en 2 nachten in de jungle slapen, maar dit kostte aardig wat en ik zou nog 2 dagen in Darwin moeten vertoeven wat ik heel slecht zou trekken. Dus vlucht naar Cairns geboekt.

Wat een verademing met betrekking tot Darwin. Veel fijnere sfeer en levendiger met verschillende markten en malls. In Darwin was ik Jaimy tegengekomen, een Engelse jongeman en met hem had ik weer afgesproken in Cairns. Op zijn kamer zaten allemaal Engelsen en het leek alsof ik in een aflevering van Geordie shore zat. Mijn geluk kon niet meer op. Heerlijk plat Engels en veel drinken. Na verschillende drankspelletjes en de meest gore wijn uit pak te hebben gedronken (goon), gingen we uit. Heb een fantastische avond in de Giligan's gehad. Mijn ochtend was minder fantastisch... Pas in de middag kon ik het daglicht verdragen en ongeveer een uur later zette ik een stap buiten het hostel. Mijn denkvermogen lag op een laag pitje dus dit werd een chill dagje besloot ik. In een koffietentje ontmoette ik Scott een Australiër die in Cairns woont en super leuke klik mee had. Hij was onwijs groot fan van NL wat het nog grappiger maakte. Met hem eigenlijk de hele dag opgetrokken. Na iets teveel cider en andere alcoholische versnaperingen moest ik om 06.45 klaarstaan de volgende dag, omdat ik ging duiken in het Great Barrier Reef! Met die reden had ik mijn PADI in Indonesië gehaald, maar tot nu toe heb ik weinig geluk in Australië. Op de dag dat ik mijn vlucht naar Cairns had geboekt, zag ik een advertentie dat ze mensen zochten om mee op roadtrip te gaan naar Uluru (Ayers Rock). Hier wilde ik zooooo graag naar toe maar onwijs duur tenzij je met de auto gaat... Dus dat was vrij zuur...
Maar erger nog ik ben mijn logboek en PADI kwijt geraakt. Het is zo ver Deon is iets belangrijks verloren. Toch een volle 2 weken trotse eigenaar geweest. Geen mega ramp want je staat geregistreerd in het systeem van PADI dus ook zonder kan je duiken (saved My life). The Reef is zo ontzettend mooi. Het viel mij hier op hoeveel er eigenlijk nog (gelukkig) intact is en hoe groot die onderwater bouwwerken kunnen worden. Ongelofelijk. Wat ik wel vond, zeker in vergelijking met Indonesië, is dat hier veel minder vissen zijn. Hier heb ik weinig opmerkelijke vissen gezien... Wat ik wel jammer vond.

Mijn laatste dag Cairns is aangebroken en helaas zat de greyhound in de middag al vol dus ik moest de laatste pakken om naar Townsville te komen. Dit betekende dat ik om 1 uur s'nachts zou aankomen. Vrij a-relaxt. Ik moest mij eerst nog de hele dag vermaken dus zijn ik en een Nederlands meisje die ik had leren kennen op de avond van het uitgaan naar Trinity Beach gegaan. Dit was niet de beste dag om naar het strand te gaan. Dus onder het genot van windkracht 10 probeerden wij onder een deels bewolkte lucht aan onze teint te werken. Weinig succes zoals je begrijpt. Eerder dan we van plan waren keerden we terug. Spullen opgehaald en mijn eerste greyhound bus gepakt. De bussen zijn heel relaxt. Goede stoelen, wifi ( als het werkt) en USB opladers. Om 01.30 sta ik in ghosttown townsville. Na een flink stuk te hebben gelopen kwam ik eindelijk aan bij het hostel. Potdicht, terwijl mij was gezegd dat er 24 uur receptie was. Er zou een sleutel in een box liggen, maar nergens te bekennen. Sta je dan. Gelukkig had ik die dag een Australisch nummer gekocht met internet erop. Hierop zag ik nog een paar hostels staan, dus ben deze gaan opzoeken. Nog steeds geen geluk en de moed begon mij nu toch wel in de schoenen te zinken. Als laatste had ik er 1 waarop duidelijk stond 24uurs receptie uiteraard aan de andere kant van de stad. Eenmaal daar wederom ook niemand en niemand die de telefoon opnam. Een paar jongens kwamen naar mij toe en raakte met hen aan de praat. Ik legde de situatie uit, waarop 1 zei dat ik bij hem wel op de kamer kon slapen. Ik heb hem uitgebreid bedankt dat snap je. De volgende dag ben ik er stiekem tussenuit geknepen en ben ik als een malle er vandoor gegaan zonder te betalen. Ik wilde geen boete riskeren en het was sowieso een kuthostel. Zelfs als het 'gratis' was.

Op magnetic island vind mijn laatste verhaal plaats. Dit is een super rustig eiland met de grootste koala populatie en waar een militaire basis een belangrijke rol speelde tijdens WOII. Ik wilde de activiteiten een beetje spreiden dus ben met een groepje een trekking rond het eiland gedaan en de militaire basis bezocht. Dit was bovenop een berg met prachtig uitzicht en tijdens de tocht kwamen we 3 wilde koala's tegen. Supertof! S'avonds rustig aan gedaan om de volgende ochtend de safari te doen. Niet echt een safari, maar wel kregen we uitleg over verschillende dieren die we mochten vasthouden en foto's mee maken. Met als hoogtepunt: de koala. Het zijn niet de liefste beesten, dus je moest een bepaalde houding aannemen en dan hing de ranger de koala een soort van in je en kon je er mee op de foto.
S'middags ben ik naar een paar stranden gegaan en natuurlijk weer per ongeluk op het naakt strand beland. Al waren er maar 3 mensen. Op vrijwel alle stranden, waar ik ook ben is NIEMAND. Noordwijk aan zee zou er een moord voor doen, voor wat meer ruimte en hier benut niemand het. Wederom weer een rustig avondje al deden we natuurlijk nog wel een rondje mee met cocosnoot bowlen. Op de planning staan varen op de whitsundays en crossen over Fraser island. Dit gaat heel tof worden ik voel het, dus wordt vervolgd!

Cheer Deon!